Nerwica / leczenie nerwicy

Tu powstanie artykuł na temat nerwicy a tymczasem psychiatra lub psycholog udzieli Ci informacji lub porady – pisz e-mail na adres :

psychiatra@anima.rzeszow.pl
psycholog@anima.rzeszow.pl

Dziękujemy

Psychoterapia

Tu powstanie artykuł na ten temat psychoterapii a tymczasem psychiatra lub psycholog udzieli Ci informacji lub porady – pisz e-mail na adres :

psychiatra@anima.rzeszow.pl
psycholog@anima.rzeszow.pl

Dziękujemy

Psychoterapeuta

Tu powstanie artykuł na ten temat a tymczasem psychiatra lub psycholog udzieli Ci informacji lub porady – pisz e-mail na adres :

psychiatra@anima.rzeszow.pl
psycholog@anima.rzeszow.pl

Dziękujemy

Psycholog

Tu powstanie artykuł na ten temat a tymczasem psychiatra lub psycholog udzieli Ci informacji lub porady – pisz e-mail na adres :

psychiatra@anima.rzeszow.pl
psycholog@anima.rzeszow.pl

Dziękujemy

Funkcje psychiczne

Istnieją cztery podstawowe funkcje psychiczne, które tworzą dwie pary uzupełniających się opozycji: funkcje racjonalne – uczucie i myślenie, oraz funkcje irracjonalne – percepcja i intuicja. W procesie rozwoju psychicznego funkcje te stopniowo różnicują się jako odrębne, a nie zlewające się, tzn. są kontrolowane przez kompleks ego i stanowią oddzielne kategorie spostrzegania (intuicja – spostrzeganie przez nieświadomość, percepcja – spostrzeganie zmysłowe) i oceniania rzeczywistości zewnętrznej oraz rzeczywistości psychicznej (uczucie – wartościowanie subiektywne, myślenie – wartościowanie obiektywne). Funkcje dominujące i lepiej rozwinięte kształtują określony typ psychiczny, np. typ uczuciowo-intuicyjny, który kieruje się głównie wartościami subiektywnymi i odczuwaniem (spostrzeganiem) intuicyjnym. Istnieje też odrębna podstawowa złożona funkcja psychiczna, tj. wyobraźnia (fantazja). W wyobraźni wszystkie funkcje mogą występować oddzielnie, np. czyste spostrzeganie bez myślenia; łączyć się i działać równocześnie, razem; mogą też być ze sobą różnie wymieszane. Przy słabo zróżnicowanym „ja” może to sprawiać trudności w identyfikacji tego, co jest rzeczywistą treścią fantazji (np. zmysły czy emocje).

Ego

Centralny kompleks świadomości, treści związane z własnym „ja”, samoświadomość, świadomość indywidualna ukształtowana w toku rozwoju osobistego, zwłaszcza w wyniku wczesnych relacji z osobami znaczącymi (matka, ojciec, rodzeństwo, opiekunowie). Zasadniczy zrąb ego stanowią główne, częściowo świadome identyfikacje, np. z ważnymi osobami lub bohaterami baśni, literatury, filmu, wyobraźni. Ego niedojrzałe, słabo zróżnicowane posługuje się archaicznymi mechanizmami, manipuluje, stosuje z przesadą uniki albo inne, mniej lub bardziej dojrzałe mechanizmy obronne (izolacja, projekcja, wyparcie, tłumienie, sublimacja, racjonalizacja i in.). Ego dojrzałe konfrontuje się z własnym wnętrzem i otoczeniem bardziej świadomie, w sposób planowy, systematyczny, spójny i wyrazisty, a w razie potrzeby kompromisowy, otwarty na okoliczności, potrzeby innych. W procesie indywiduacji rozwój ego prowadzi do powstania świadomej i w miarę trwałej relacji „ja” z archetypami, w tym przede wszystkim z archetypem Jaźni (tzw. oś ego – Jaźń).

Cień

Cała sfera nieświadomości, w której można wyróżnić część (poziom) indywidualną (kompleksy indywidualne, osobiste) oraz zbiorową, dziedziczoną (Cień zbiorowy, archetyp Cienia). Archetyp Cienia wyraża się przez charakterystyczne wyobrażenia i symbole kulturowe, jak szatan (diabeł), piekło, śmierć, otchłań, samsara.

Archetyp

Obraz pierwotny (gr. arche – pierwotny, typos – obraz) tworzący nieświadomość zbiorową, wrodzony i dziedziczony jako struktura psychiczna. Stanowi on psychoidalny wzorzec myślenia, przeżywania, spostrzegania i działania w typowych dla ludzi sytuacjach. Archetypy mają naturę dwubiegunową, nadają formę zwykłym przeżyciom i aktywności człowieka, a także kształtują ich treść, zaznaczają swój szczególny wpływ na przeżycie numinosum (doświadczenie religijne) i aktywność twórczą (sztuka archetypowa). W kulturze i doświadczeniu człowieka archetypy wyrażają się jako symbole sztuki, kultury, religii (rytuału), a także jako charakterystyczne dla epoki historycznej myślenie, światopogląd, paradygmaty naukowe itp. Główne archetypy to: Anima, Animus, Wielka Matka, Stary Mędrzec, Jaźń, Cień.

Animus

Archetyp męskości w nieświadomej warstwie psychiki kobiety. Umożliwia jej uzupełnienie świadomości o cechy męskie, odpowiada za idealny obraz mężczyzny, pozwala zrozumieć zasadę rozumu i twórczej idei tj. logosu. Silny wpływ archetypu Animusa na świadomość kobiety czyni ją stabilną emocjonalnie, logiczną, łatwo porozumiewającą się z mężczyzną, a nawet rywalizującą z nim lub dominującą (cechy lub typ amazonki).

Anima

Archetyp kobiecości w nieświadomej warstwie psychiki mężczyzny. Umożliwia mu głębokie uczuciowe i duchowe porozumienie z kobietą (zakochanie, związek archetypowy). Wpływa uwodzicielsko i magicznie na niedojrzałe „ja” mężczyzny, kształtuje jego kobiece cechy i zachowania, inspiruje twórczo i transformuje pierwotną psychikę chłopca i młodzieńca z jednostronnie męskiej w bardziej zróżnicowaną (cechy lub typ kochanka, artysty, szamana, Anima pozytywna). Umożliwia mężczyźnie uświadomienie sobie wzorca postawy miłości, tj. zasady erosa. Przedwczesny rozwój świadomości Animy lub jej przerost, np. pod wpływem silnego związku z matką bądź wskutek braku pozytywnych doświadczeń męskich wzorców, może upośledzać rozwój dojrzałej męskości (kompleks matki u syna, Anima negatywna).

Amplifikacja

Metoda odkrywania znaczeń przez poszerzanie, wzmacnianie danych treści psychicznych, ich powtarzanie, „okrążanie” (circumambulatio), wyrażanie różnymi kanałami percepcyjnymi (słownie, plastycznie, ruchowo, muzycznie) lub w różnych wersjach i za pomocą różnych funkcji psychicznych. Treści o głębszym znaczeniu są odkrywane metodą amplifikacji poprzez odniesienie przeżyć, obrazów sennych czy fantazji do treści mitologicznych lub innego typu symboli kulturowych (baśnie, literatura). Często pozwala to dotrzeć do znaczeń archetypowych.

Amazonka

Męski typ kobiety, której świadomość została zdominowana przez archetyp Animusa. Potrafi współpracować z mężczyzną na zasadach partnerskich, a u siebie i innych kobiet ceni siłę woli, zdecydowanie, niezależność. Kobieta z kompleksem Amazonki nie przykłada wagi do tradycyjnych cech kobiecych, czuje wyższość nad kobietą o cechach macierzyńskich czy zależną od mężczyzny; często doznaje emocjonalnej frustracji w kontaktach z mężczyzną, gdyż koncentruje się na racjonalnym i technicznym aspekcie relacji.

Alienacja ego

Proces lub stan obniżonej energii, spadku emocji, poczucia izolacji (wypędzenia z raju), blokady wyobraźni i aktywności „ja” w wyniku utraty kontaktu, więzi ego z symbolami kultury (dewaluacja znaczenia obrazów baśni, mitu, rytuału, sztuki, narracji literackiej) lub pod wpływem negatywnych doświadczeń urazowych, izolacji psychicznej, odrzucenia, utraty wzorców i oparcia emocjonalnego w rodzinie, społeczności, religii i kulturze. Stan alienacji jest zwykle następstwem negatywnej, niekontrolowanej ekspansji „ja”, inflacji ego; pozwala uświadomić sobie ograniczenia psychiczne i zewnętrzne na drodze rozwoju osobowości, wieloetapowego procesu indywiduacji.

Aktywna wyobraźnia

Metoda świadomego rozwijania ujawnionych treści psychicznych, sposób kierowania wyobraźnią, który służy poszerzaniu znaczenia treści snów, fantazji, przejawów twórczości itp. Pozwala dokończyć przerwane fantazje czy sny, które wywołują lęk (wyobrażenia negatywne), lub poznać inne, często pozytywne wersje przebiegu zdarzeń i przeżyć.

Schizofrenia / leczenie schizofrenii

Definicja i sposoby leczenia

Tu powstanie artykuł na ten temat a tymczasem psychiatra lub psycholog udzieli Ci informacji lub porady – pisz e-mail na adres :

psychiatra@anima.rzeszow.pl
psycholog@anima.rzeszow.pl

Dziękujemy

Starsze posty &laquo